“Ik ben eigenlijk heel toevallig bij ITC terechtgekomen. Tijdens de renovatie van hun hoeve in 2017 kwam ik de elektriciteit leggen. Ze vroegen me toen of ik een paar keer per week leveringen wilde doen voor ITC. Ik zit graag op de baan, dus dat aanbod kon ik niet afslaan. Zo kom ik onder de mensen, heb ik sociaal contact en ik word er nog voor betaald ook (grinnikt).”

Een dag in het leven van André

“Ik werk normaal dinsdag en donderdag. Tenzij ze bellen dat er geen leveringen zijn, zoals vandaag.” legt André uit. “Ik regel mijn ronde volledig zelf. Soms gebeurt het dat ik lastminute iets moet brengen. En heel uitzonderlijk ga ik mee om UTP-kabels en dergelijke te leggen. Ik leg tot wel 300 kilometer af per dag, maar meestal blijf ik binnen regio Limburg. Na al die jaren hoef ik mijn GPS meestal niet aan te zetten.”

“Het belangrijkste blijft dat ik overal aankom zonder stukken te maken. Alles zit goed verpakt, maar ik draag er toch extra goed zorg voor, want het zijn dure spullen die ik vervoer. Op mij kunnen ze rekenen. Mijn job gaat voor en ik wil dat goed doen. Of het nu elektriciteit leggen is, of met de camionette rijden.”

Van DOS-cursus naar CNC-programmeren

“Nu ben ik op pensioen en verdien ik bij via ITC, maar ik heb altijd in de metaalbewerking gewerkt. Ook toen was ik al gefascineerd door technologie en IT. Toen de computer uitkwam heb ik een cursus gevolgd over DOS, Windows 95 en Access. Mij interesseerde dat wel en door die cursus zijn er nieuwe deuren opengegaan. Ik werd de laatste 15 jaar van mijn carrière ploegbaas, omdat ik veel sneller weg was met CNC-programmeren, terwijl de meeste mensen bang waren om op een knop te duwen.

Backspace: ook na de uren achter het stuur

“In mijn vrije tijd komt mijn familie op de eerste plaats. Mijn dochter woont net in een nieuw huis, dus ik ga daar regelmatig klussen. Op zondag doe ik mijn best om deel te nemen aan een georganiseerde wandeling. Vroeger waren dat afstanden van 30 tot 40 kilometer. Nu doe ik er 20 tot 25. In de zomer ga ik wel eens fietsen.”

“Daarnaast leef ik me om de 14 dagen helemaal uit op het kartcircuit, samen met een oud-collega. Dat doe ik nu al 25 jaar. ‘Wat komt die gepensioneerde hier doen?’ zie ik ze denken, tot ze me voorbij zien flitsen (lacht).”